Acta Scientiarum Polonorum
Silvarum Colendarum Ratio et Industria Lignaria

W ramach pracy badawczych dokonano weryfikacji wydajności materiałowej tarcicy sosnowej z terenów Puszczy Noteckiej przeznaczonej do produkcji ram łóżek kontynentalnych. Jednym z preferowanych sposobów przerobu tarcicy iglastej na fryzy przeznaczeniowe (półprodukty), jest rozkrój poprzeczny lub wzdłużno-poprzeczny na elementy, o jakości dostosowanej do wymagań wytrzymałościowych. Elementy te pozyskuje się w pełnym wymiarze podzespołu lub przeznaczone są do łączenia na długość z zastosowaniem połączeń wczepowych. Pozyskane elementy są sortowane w ramach badań jakościowych określających udziały klas jakości z wydzieleniem sortymentów w klasyfikacji wytrzymałościowej KW, KS i KG według PN 94021:2013. Każdy z elementów sosnowych ramy musi spełniać odpowiednie wymogi jakościowe, co wymaga optymalizacji rozkroju tarcicy nie tylko opartej na maksymalizacji wydajności ilościowej procesu, ale także na uwzględnieniu zapotrzebowania jakościowego. Jakość tarcicy sosnowej przeznaczonej do wytwarzania elementów meblowych definiuje osiągniecie celu produkcyjnego. Wskaźniki wydajności jakościowej przerobu tarcicy sosnowej nie odpowiadają wypełnieniu wymaganych założeń elementów litych dla zleceń produkcyjnych. Wygenerowany zostaje nadmiar gorszych jakościowo elementów składowych przy jednoczesnych niedoborach wyższej jakości. W pracy zaproponowano parametryzację procesu optymalizacji uwzględniającą przerób tarcicy sosnowej z wydzielonego obszaru Puszczy Noteckiej, wskazujący na 68-procentowe wypełnienie koszyków zamówień oraz oparte na nich sprzężenie zwrotne produkcji elementów ubocznych. Przerób taki wykazał nieznacznie niższą od maksymalnej wydajność materiałową, przy maksymalizacji wydajności jakościowej dla produktu końcowego.