Acta Scientiarum Polonorum
Silvarum Colendarum Ratio et Industria Lignaria

Wstęp. Zabytkowy park Gaj Górecki przy Sanktuarium Maryjnym w Górce Klasztornej to pozostałość po dawnej puszczy. Ze względu na cenną dendroflorę oraz wartość historyczną został wpisany do rejestru zabytków w 1976 roku. Celem niniejszej pracy było wykonanie inwentaryzacji najcenniejszych drzew, ustalenie ich rozmieszczenia, aktualnych wymiarów i określenie stanu zdrowotnego.

Materiał i metody. Inwentaryzację wykonano w sezonie wegetacyjnym 2019 oraz zimą w 2020 roku. Pomierzono obwody i wysokości oraz określono stan zdrowotny drzew, ustalono także ich położenie geograficzne (GPS) i na tej podstawie stworzono mapę stanowisk danych okazów.

Wyniki. Inwentaryzacja najcenniejszej dendroflory wykazała, że w parku rośnie 168 drzew. Najczęściej są to graby pospolite Carpinus betulus L., w większości gatunki rodzime, obcy geograficznie jest jedynie kasztanowiec zwyczajny Aesculus hippocastanum L. Obwody drzew mieszczą się w przedziale od 160 cm do 597 cm, natomiast wysokości od 7 m do 36 m. Stan zdrowotny większości z nich (55%) jest średni. Stwierdzono występowanie 27 pomników przyrody oznaczonych tabliczkami.

Podsumowanie. Największym walorem Gaju Góreckiego jest występowanie 168 cennych drzew (na 7,6 ha powierzchni), z których blisko 100 ma obwody drzew pomnikowych. Porównując inwentaryzację Uciechowskiego i in. (1976) z aktualną stwierdza się iż liczba pomników przyrody zmniejszyła się w stosunku do lat ubiegłych.