Acta Scientiarum Polonorum
Silvarum Colendarum Ratio et Industria Lignaria

Wstęp. Od wielu lat prowadzone są badania nad występowaniem i biologią niecierpka drobnokwiatowego (Impatiens parviflora DC.) w Wigierskim Parku Narodowym. Badany jest wpływ tego inwazyjnego gatunku na elementy siedliska, właściwości gleby, a w ostatnich latach prace badawcze mają na celu określenie presji środowiska na ten gatunek. Jest bowiem możliwe, że populację I. parviflora mogą ograniczać czynniki biotyczne – fitofagi czy grzyby patogeniczne, ale także jeleniowate.
Celem pracy było określenie i poznanie zjawiska żerowania jelenia europejskiego w łanach niecierpka drobnokwiatowego w Wigierskim Parku Narodowym, a także analiza mykologiczna uszkodzonych tkanek.
Materiał i metody. Badania prowadzono na 25 stanowiskach badawczych zlokalizowanych w Wigierskim Parku Narodowym. Z zastosowaniem kamer termowizyjnych oceniano stopień zgryzania niecierpka drobnokwiatowego przez jelenie oraz wykonano analizę mykologiczną tkanek uszkodzonych przez zwierzęta.
Wyniki i konkluzje. Niecierpek drobnokwiatowy (I. parviflora) jest zgryzany przez jelenie i może być jednym z elementów jego bazy pokarmowej w siedliskach borowych. Jest to pierwszy opisany i udowodniony przypadek w literaturze. Uzyskane wyniki można uznać za wyniki wstępne – badania będą prowadzone nadal, na szerszą skalę. W trakcie analizy mykologicznej zgryzów wyizolowano łącznie siedem taksonów
grzybów. Największym udziałem – prawie 80-procentowym charakteryzował się Alternaria alternata. Niższym cechował się Fusarium sambucinum, stanowiąc ponad 5% wyosobnionych grzybów. Pozostałe rodzaje i gatunki grzybów miały udział po około 3%.