Acta Scientiarum Polonorum
Silvarum Colendarum Ratio et Industria Lignaria

Badania prowadzono w południowej i wschodniej części otuliny Słowińskiego Parku Narodowego. Teren należy do najsłabiej lepidopterorologicznie rozpoznanych miejsc kraju. Na dość małym obszarze występuje duża mozaikowatość siedlisk, co może mieć wpływ na zróżnicowanie spotykanych tu motyli. Badania pro- wadzono przez 35 lat z uwzględnieniem obserwacji regularnych i sporadycznych. W badaniach regularnych posługiwano się transektami liniowymi o długości 100 i 50 m oraz odpowiednio 5 i 10 m szerokości w jednej i drugiej strony. Wyniki obserwacji motyli na transekach będą opisane w przyszłości. Do oznaczenia okazy fotografowano. Wymagające jednoznacznego rozpoznania były odławiane za pomocą siatki entomologicznej i porównywane ze wzorcami zawartymi w kluczach, atlasach do rozpoznawania, a następnie wypuszczane do środowiska lub preparowane jako okazy dowodowe, z wyłączeniem gatunków chronionych. Nomenklaturę łacińską motyli oraz układ gatunków przyjęto za publikacją Karshlota i Razowskiego (1996). Nazwy polskie zaczerpnięto z Atlasu motyli Polski (Buszko i Masłowski, 2008). Ogółem stwierdzono występowanie 65 gatunków motyli dziennych, w tym 4 gatunków chronionych: Lycaena dispar, Vacciniina optilete, Boloria aquilonaris i Coenonympha tullia oraz 3 wymienionych w Czerwonej liście zwierząt ginących i zagrożo- nych: Papilio machaon, Melitaea diamina, Apatura ilia. W prezentacji stanowisk posłużono się siatką UTM o powierzchni 10 km na 10 km oraz pozycjami GPS. W badaniach potwierdzono występowanie motyli wy- mienianych na tym terenie lub w sąsiedztwie na początku XX wieku (Urbahn i Urbahn, 1939). Wiele z nich jest związanych z terenami wilgotnymi, które są charakterystyczne dla tej części Pobrzeża Słowińskiego, tj. obrzeża jeziora Łebsko, tereny Bagien Izbickich, Torfowiska Pobłockiego oraz torfowisk z okolic Krakulic. Po kilkudziesięciu latach braku informacji odnotowano pojawienie się na tym terenie niestrzępa głogowca Aporia crataegi (L.). Różnorodność siedlisk oraz nieduża antropopresja stwarzają tu dobre warunki do roz- woju wielu gatunków motyli dziennych.