Acta Scientiarum Polonorum
Silvarum Colendarum Ratio et Industria Lignaria

ISSN:1644-0722, e-ISSN:2450-7997

Acta Scientiarum Polonorum Logo
English     Język polski
Artykuły
Punktacja czasopisma
Bazy indeksujące:
Creative Commons licence CC BY-NC (Attribution-NonCommercial)
Issue 13 (2) 2014 strony: 13

Władysław Danielewicz, Piotr Kiciński, Łukasz Antosz

Poznań University of Life Sciences

Dąb burgundzki (Quercus cerris L.) w polskich lasach

słowa kluczowe: Quercus cerris, dąb burgundzki, rośliny obcego pochodzenia, naturalizacja, lasy, Polska
streszczenie:

Do mało znanych drzew obcego pochodzenia introdukowanych do polskich lasów należy dąb burgundzki (Quercus cerris L.). Zainteresowanie jego uprawą, nawet w skali doświadczalnej, było tak niewielkie, że nie znalazł się on wśród kilkudziesięciu obcych gatunków, których rozwój i wzrost w środowisku leśnym był przedmiotem szczegółowych badań naukowych. Celem tej pracy jest podsumowanie wiedzy o stanowiskach dębu burgundzkiego w polskich lasach oraz określenie jego tendencji dynamicznych
na podstawie własnych obserwacji terenowych. Rejestr dotychczas udokumentowanych miejsc introdukcji dębu burgundzkiego w Polsce obejmuje 116 stanowisk, z których prawie 100 było stwierdzonych poza lasami, głównie w starych parkach, założonych przed
II wojną światową. W środowisku leśnym zinwentaryzowano 22 stanowiska tego gatunku. Większość miejsc uprawy Q. cerris znajduje się w zachodniej części kraju, a najwięcej – na Pomorzu Zachodnim, w Wielkopolsce, na ziemi lubuskiej i na Dolnym Śląsku. Najstarsze i najdorodniejsze drzewostany z jego udziałem, występujące na żyznych siedliskach nadrzecznych w dolinie Odry, osiągnęły wiek 130-150 lat. W tych warunkach dąb burgundzki dorasta do 37 m wysokości i osiąga pierśnicę do 120 cm. Ze względu na częste uszkodzenia wywołane mrozami i niską jakość pni nie ma znaczenia produkcyjnego  w leśnictwie. Przechodzi jednak pełny cykl rozwoju wegetatywnego i generatywnego, wykazuje zdolność do wytwarzania samosiewu, a niekiedy zdobywania nowych stanowisk i penetracji zbiorowisk leśnych. Optymalne warunki dla rozwoju młodego pokolenia znajduje przede wszystkim w antropogenicznych fitocenozach z sosną w drzewostanie,  na mezotroficznych i eutroficznych siedliskach porolnych. Na kilku stanowiskach jest trwale zadomowionym i licznym komponentem warstwy krzewów takich zbiorowisk. Zgodnie z przyjmowanymi w polskiej literaturze kryteriami klasyfikacji roślin synantropijnych dąb burgundzki należy zaliczyć do kenofitów, a na niższym poziomie podziału – do holoagriofitów. W świetle niektórych definicji związanych z ekologią inwazji dąb burgundzki może być uznany za roślinę inwazyjną, przynajmniej w skali lokalnej.

 

pub/.pdf Pełen tekst dostępny w języku angielskim w formacie Adobe Acrobat:
http://www.forestry.actapol.net/pub/1_2_2014.pdf

For citation:

MLA Danielewicz, Władysław, et al. "Turkey oak (Quercus cerris L.) in Polish forests." Acta Sci.Pol. Silv. 13.2 (2014): .
APA Danielewicz W., Kiciński P., Antosz Ł. (2014). Turkey oak (Quercus cerris L.) in Polish forests. Acta Sci.Pol. Silv. 13 (2),
ISO 690 DANIELEWICZ, Władysław, KICIńSKI, Piotr, ANTOSZ, Łukasz. Turkey oak (Quercus cerris L.) in Polish forests. Acta Sci.Pol. Silv., 2014, 13.2: .
Abstract in english:
https://www.forestry.actapol.net/volume13/issue2/abstract-1.html